Schippersblog “Het gaat je goed!”

Het gaat je goed!

Nu we aankoersen op de wintermaanden moest ik denken aan wat we vroeger thuis wel eens tegen elkaar zeiden: “de bladeren gaan weer vallen”. Klinkt niet heel opbeurend, en zo was het in die context ook niet altijd bedoeld. Zoals wij als mensen spelen met woorden, speelt de natuur onbewust met onze gemoedstoestand. De tijden waarin we momenteel leven versterken bij tijd en wijle dat onrustige gevoel.

Zo kwam afgelopen week tijdens een van onze vaartochten het woordje “vaarwel” plots bij mij bovendrijven. Waar het vandaan kwam, weet ik niet, misschien wel omdat overal om mij heen “de bladeren weer vallen”.  Tegenwoordig associëren het woordje “vaarwel” met een situatie waarin je iemand voor een hele lange tijd niet zal zien, of zelfs nooit meer. Het is daarmee een beladen woord geworden. Maar ik vroeg mij af: is het dat altijd zo geweest? Want wanneer je ‘vaarwel” in tweeën splitst, onderscheiden we het woordje “vaar” en “wel”. Het kan dus heel goed een afscheidsgroet van zeelui zijn geweest, bedacht ik mij. In de trant van: “vaar wel!”. Echter dit is niet het geval. Het woordje “vaar’ komt in de oorspronkelijke betekenis van “vaart” dat afkomstig is van “varen” in de betekenis van: “gaan”. Je komt het nog steeds tegen in bekende woorden als Hemelvaart’, bedevaart, maar ook voortvarend. In vroegere tijden stelde men elkaar de vraag: “hoe vaart u?”. De letterlijke betekenis van “vaarwel” is dus: “ga goed” of “het gaat je goed”. In feite kunnen we het woordje “vaarwel” dus in veel meer situaties gebruiken dan we tegenwoordig gewend zijn te doen.

Mijmerend op het water aanschouw ik de kleurenpracht van onze natuur. Wat een weldaad aan kleuren. Al die verkleurende bladeren aan de bomen en de bladeren die weer gaan vallen. Het klopt dus dat de natuur om ons heen inspeelt op onze gemoedstoestand. Melancholisch, maar ook imponerend, als het ware je vaart door een levensgroot schilderij. Binnen merken we er niets van, maar de afnemende temperaturen buiten vertellen ons dat we zo langzamerhand de zomer vaarwel gaan zeggen. En wees eerlijk, ondanks de omstandigheden, is het een prachtige zomer geweest. In die zin is het geen “vaarwel” voor altijd, maar gelukkig slechts een “vaarwel” voor eventjes. We varen door en met een hartverwarmend gevoel fluister ik in gedachte: “het gaat je goed!

Was getekend,

“De ouwe”