Schippersblog “De wind van voren”
“De wind van voren”
We weten dat “De wind van vore krijgen” betekent “flink de waarheid te horen krijgen”. Het is een spreekwoord dat uit de zeevaart stamt. Wanneer een zeilschip de wind van voren krijgt, zal deze tot stilstand gebracht worden. Wanneer iemand de wind van voren krijgt, zal hij of zij stilstaan bij diens daden. Zo kreeg ik afgelopen week de spreekwoordelijke “wind van voren” en dat had niets met de recente storm- en stortbuien te maken. De natuur is een heerlijke plek is om te vertoeven, of het nu winter, zomer, herfst of lente is. Er valt altijd iets te zien en het schouwspel van de natuur is nooit twee keer hetzelfde. Net als vele anderen trok ik de afgelopen “corona-maanden ” regelmatig de natuur in. Tot mijn grote verbazing werd ik door “de jongere garde” van onze familie meerdere malen op de vingers getikt. Keer op keer kreeg ik behoorlijk “de wind van voren” wanneer ik weer eens een verkeerde benaming gaf aan een boom of een plant die we onderweg tegenkwamen. Ik moet bekennen dat mijn kennis over de natuur mij soms een beetje in de steek liet. En ik blijk daarin niet de enige te zijn. Uit onderzoek blijkt dat het helemaal niet goed zit met die natuurkennis van ons. We scoren gemiddeld zo’n 4,6 op 10. Nou, daar wilde ik “natuurlijk” even flink verandering in brengen. De gesloten bibliotheken hielpen me daar niet bij, dus struinde ik de website van onze “bollige” online vriend af.
In mijn zoektocht naar goed boek over de natuur stuitte ik op: “De Natuur in”. Voor de verandering eens een andere versie van een natuurgids. Je raakt niet alleen meteen geïnspireerd door de prachtige natuurfoto’s en weetjes over de natuur. Het is evengoed een boek vol herinneringen en verslagen van de tochten die Joeri samen met zijn gezin heeft ondernomen. Het fijnste aan dit boek is het enthousiasme van de schrijver. Het is zo enorm aanstekelijk. Door de vele verhalen lees je snel enkele bladzijden achtereen, want door de verhalen van Joeri Cortens kom je helemaal in de natuur als ervaring.
Welnu we zo langzamerhand een stip aan de horizon zien verschijnen, kan ik niet wachten om die verhalenbelevenis met iedereen aan boord te gaan delen. Om ons prachtige “Groene Hart” presenteren als een ervaring. Met intussen alle kennis en weetjes van de natuur weer paraat en vers in het geheugen kijk ik daar reikhalzend naar uit. Het alles voelt alsof we weer een beetje “de wind in de zeilen” hebben. En tussen u en mij: dat voelt goed!
Was getekend,
“De ouwe”
